Öfkelendiğimiz İnsan Yanımızda İken Neden Bağırırız?

Öfkelendiğimiz İnsan Yanımızda İken Neden Bağırırız?

Öfke  gerçekten bazen söylenmiyecek sözler söyletebilir Sonunda pişmanlık olup karşı tarafın kalbini onarmakta çok zorlanırız ve böyle durumlar yaratır. Öfkeniz geçince pişmanlık duyarsınız ama bakarsınız ki siz bile inanamayacağınız şekilde kırıcı olmuşsunuzdur.

Öfkenin başlangıcı çılgınlık, sonu pişmanlıktır.
Yan yana iki insan neden birbirine bağırı ? öfkelenince neden yüksek sesle konuşuruz ? Sükunetimizi jaybetiğimizden dolayımı bağırarak konuşuruz yoksa bambaşka nedenden dolayı mı ? "Öfkelenince neden bağırırız ?" sorusunun yanıtı bu bilgi öyküsünde saklı...

ÖFKELENİNCE NEDEN BAĞIRIRIZ ?

Hintli bir ermiş öğrencileri ile gezinirken Ganj nehri kenarında birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görmüş. Öğrencilerine dönüp “insanlar neden birbirlerine öfke ile bağırırlar?” diye sormuş. Öğrencilerden biri “çünkü sükûnetimizi kaybederiz” deyince ermiş “ama öfkelendiğimiz insan yanı başımızdayken neden bağırırız? O kişiye söylemek istediklerimizi daha alçak bir ses tonu ile de aktarabilecekken niye bağırırız? ” diye tekrar sormuş.
Öğrencilerden ses çıkmayınca anlatmaya başlamış: “İki insan birbirine öfkelendiği zaman, kalpleri birbirinden uzaklaşır. Bu uzak mesafeden birbirlerinin kalplerine seslerini duyurabilmek için bağırmak zorunda kalırlar. Ne kadar çok öfkelenirlerse, arada açılan mesafeyi kapatabilmek için o kadar çok bağırmaları gerekir.”“Peki, iki insan birbirini sevdiğinde ne olur? Birbirlerine bağırmak yerine sakince konuşurlar, çünkü kalpleri birbirine yakındır, arada mesafe ya yoktur ya da çok azdır. Peki, iki insan birbirini daha da fazla severse ne olur? Artık konuşmazlar, sadece fısıldaşırlar çünkü kalpleri birbirlerine daha da yakınlaşmıştır. Artık bir süre sonra konuşmalarına bile gerek kalmaz, sadece birbirlerine bakmaları yeterli olur. İşte birbirini gerçek anlamda seven iki insanın yakınlığı böyle bir şeydir.”